7. Beautiful

To dziś są pierwsze występy na żywo i wszyscy mentorzy przygotowywali się wraz ze swoimi podopiecznymi.

- Nie zrobię tego – powiedziała pociągając nosem. Harry zajęczał uderzając dłonią w drzwi.

- Tak, zrobisz.. Wychodź w tej chwili albo wyważę drzwi – zapowiedział, jego głos przesiąknięty był jadem i wyraźnie słychać było zniecierpliwienie.

- Jesteś za słaby by wyłamać te drzwi. - Jej głos był przepełniony snobizmem i swego rodzaju nienawiścią jak jego. Harry wstał i odszedł kawałek, następnie zaczął biec na drzwi i naparł na nie. Obił się od nich jak piłka od ściany i usłyszał jak Lux prycha.

- Mówiłam – wymamrotała, gdy on rozmasowywał bolące ramie ponownie siadając przy drzwiach.

- Cholera, nadal nie wyszła, co? - Louis i Zayn weszli patrząc na niego z wyższością.

Był zakład między mentorami, kto zwycięży konkurs. Oczywiście, każdy mentor obstawiał swojego podopiecznego, nie wyłączając Harry'ego i był on bardzo zdeterminowany aby wygrać, ponieważ chodziło mu bardziej o dumę niż pieniądze. Nie zamierzał przegrać tego show ponownie. Nie mógł.

- Wyjdzie  - powiedział Harry. - A jeżeli tego nie zrobi zamierzam spalić jej kolekcję butów. - Lux walnęła w drzwi, że Harry aż się wzdrygnął.

- Nie dotykaj moich butów!

- Więc wyjdź! - odkrzyknął zamykając oczy i modląc się aby to zadziałało.

- Ugryź mnie! - odpowiedziała, a on tylko westchną.

- Jeśli tylko kiedyś stamtąd wyjdziesz – zamarudził, patrząc na swoich kolegów z zespołu. Trzymali się nawzajem śmiejąc się i pokazując głowami na niego.

- Mam pomysł – powiedział Niall wpadając do pokoju z gitarą, a Liam zaraz za nim.

- Co? Nie będę dla niej śpiewał, nie zasłużyła na to! Jest zbyt uparta! - Harry protestował teatralnym szeptem obserwując jak chłopaki potrząsają głowami na niego.

- Nah, stary, ona jest przerażona. Pamiętasz to uczucie? Wejdź w jej buty. Ona jest cholernie przerażona - powiedział Louis siadając na podłodze obok niego i poklepał go po ramieniu.

Harry rozejrzał się, nie odpowiedział gdy Niall zaczął szarpać delikatnie struny gitary. Liam podszedł do  drzwi i przyłożył do nich ucho na chwilę zanim zaczął.

- Jesteś niepewna, nie wiesz dlaczego, odwracasz głowę za każdym razem gdy przekraczasz drzwi. Nie potrzebujesz makijażu, żeby coś pod nim ukryć, to kim jesteś wystarczy...- śpiewał z uśmiechem i patrzył na drzwi, tak jakby patrzył na Lux. Louis wstał gdy brązowooki śpiewał i pociągnął Harry'ego zza sobą. Stali naprzeciwko drzwi czekając czy wyjdzie. Nie zrobiła tego.

Harry wywrócił oczami, zaczynając swoją partię.

- Każdy w tym pomieszczeniu potrafi to dostrzec, każdy z wyjątkiem ciebie...

- Kochanie, rozświetlasz mój świat jak nikt inny, sposób w jaki poprawiasz włosy kompletnie mnie rozbraja, ale kiedy uśmiechasz się w ziemię, nie trudno stwierdzić, że nie wiesz, nie wiesz jak piękna jesteś... - śpiewali perfekcyjnie, jednogłośnie, wszyscy wpatrywali się w drzwi od łazienki. Louis uderzył lekko Harry'ego i kiedy spojrzał, zobaczył, że drzwi są odrobinę uchylone i jedno oko zerka. - Gdybyś tylko mogła zobaczyć to, co widzę ja, zrozumiałabyś dlaczego pragnę cię tak bardzo. Właśnie teraz, patrzę na ciebie i nie potrafię uwierzyć, że nie wiesz, oh oh, nie wiesz jak piękna jesteś, oh oh. To sprawia ,że jesteś piękna. - Lux przyglądała się każdemu po kolei, zanim pokazała się im w pełni ukazując zaczerwienione oczy i napuchnięte usta.

Ale się uśmiechała.

Zayn podszedł do niej, złapał za rękę i pociągnął z dala od łazienki.

- Chłopaki... - uśmiechnęła się delikatnie patrząc na wszystkich z wyjątkiem Harry'ego. - Dziękuje, naprawę.

- Ah, to nic, kochana. - Louis wzruszył ramionami i uśmiechnął się.

- Cały, ten cholerny czas - fuknął Loczek zakładając ręce na klatce piersiowej. Lux cały czas się uśmiechała, nawet gdy spojrzała na niego unosząc brwi. - Co ty sobie myślałaś?

- Śpiewałeś dla mnie – uśmiechnęła się przeciągle i również skrzyżowała ramiona na piersi.

- Śpiewałem ogólnie. Nigdy nie śpiewałbym dla ciebie - stwierdził sucho. - Czy możemy teraz wreszcie pracować?

- Pracować? Nie będziemy niczego robić razem, Harry. Jesteś okropnym mentorem. Może choć trochę cię to obchodzi lub nie, ale wygram ten konkurs. Twoi przyjaciele bardziej się przejmują niż ty. – Zostawiła go w tyle i przeszła do komody i otworzyła górną szufladę zanim powoli obróciła się w stronę chłopaków.

- Harry Edwardzie Stylesie, co zrobiłeś z moją bielizną? - Jej głos był spokojny i stały, ale Hazz mógł praktycznie zobaczyć parę idącą z jej uszu.

- W takim razie, do zobaczenia później, stary - powiedział Liam i wszyscy prawie biegnąc, wszyscy naraz starali się przecisnąć w drzwiach.

- Głupia, o czym ty mówisz? - spytał się, obserwując ją ostrożnie. Lux wzięła głęboki oddech, a potem uśmiechnęła się szeroko.

- Okay, w takim razie... Nie ubiorę jej. - Chłopak obserwował jak chichocze zanim zniknęła ponownie w łazience z ubraniami.

Samo myślenie o niej bez bielizny... Wokół te wszystkie kamer i ludzie, i jej znajomi.... To było zbyt dużo. Ale to coś sprawiło, że przeniósł jej rzeczy spod łóżka na miejsce, i to znajome uczucie napięcia w dolnych częściach ciała, gdy myślał o niej bez bielizny. To go ekscytowało, i nikt nie mógł być bardzie podekscytowany na punkcie Lux, ze wszystkich ludzi.

Harry wpadł do łazienki. Dziewczyna miała czarne spodnie dresowe, czarno-różowe nike, i luźną, białą koszulkę z dekoltem w V, i czarny prześwitujący stanik pod spodem. Złapał parę różowych bokserek, obserwując jak się uśmiecha, zanim je wziął i zamknął drzwi.

Wygrała. Znowu.

Od tłumaczki: O matko! Przepraszam Was za to opóźnienie, ale piątek był tak szalony - wypełniony sprzątaniem i przygotowaniami do biwaku, że nawet nie zwróciłam uwagi, że nie dodałam rozdziału dopóki Domi mi nie przypomniała. I to dzięki jej uprzejmości dostajecie rozdział dzisiaj, a nie jutro czy w poniedziałek jak bym odżyła po zawodach. Więc dziękuje Ci bardzo Koocie! ♡

Dziękuję też za każde wyświetlenie, komentarz czy głos, nie wyobrażacie sobie ile to dla mnie znaczy i mam nadzieję, że z rozdziału na rozdział Dark Side będzie czytać co raz więcej osób.

Do piątku! ♡

Od Domi/Reni: po pierwsze nie ma sprawy, po drugie komentarz jak mówiłam dostaniesz jutro. Po trzecie pozdrawiam Twoich czytelników i mam nadzieję, że nie będą pozwalali Ci zapomnieć niedługo o rozdziałach tak jak ja! :)x